Skip to main content
สำนักบริหารทรัพยากรบุคคล สำนักงานปลัดกระทรวงแรงงาน
เรียนกระทรวงแรงงาน ส่วนแรงงานต่างด้าว ผมมีเรื่องที่จะร้องเรียนเพื่อเป็นการที่จะได้หาข้อแก้ไขและปรับปรุงกันก่อนอื่นผมขอออกตัวก่อนว่าทุกข้อความที่ได้เขียนลงไปมิได้มีเจตนาที่จะต่อว่าหรือให้ร้ายใครเพียงแค่แสดงและเสนอความคิดเพื่อที่จะได้หาทางป้องกันและแก้ไขกัน ผมในฐานะนายจ้างรายหนึ่งก็จะต้องได้ติดต่อกับหน่วยงานแรงงานต่างด้าวในหลายๆจังหวัดจึงได้มองเห็นหลายๆปัญหาที่เกิดขึ้นแต่ส่วนมากจะได้ติดต่อกับหน่วยงานที่เชียงใหม่มากกว่า(ส่วนงานต่างด้าว)ต้องขอชมกับหน่วยงานนี้เลยว่าการให้บริการอยู่ในขั้นดีระดับหนึ่งเลย(จะให้100%เป็นไปไม่ได้)เพราะการที่บางครั้งนายจ้างคือคนไทยเรานี้แหละมักจะชอบพูดว่าเจ้าหน้าที่บริการไม่รู้เรื่องหรือให้คำปรึกษาไม่รู้เรื่องหรือว่าทำแบบนี้เจ้าหน้าที่จ้องจะกินเงิน(ผมขอบอกไว้เลยนะครับว่าที่นี้ไม่กินเงินนะจะบอกให้ขอชม)เรานายจ้างซึ่งเป็นคนไทยทั้งหลายต้องหันมาดูตัวเราเองด้วยนะว่าเราได้ทำความเข้าใจในหลักการและการอธิบายของเจ้าหน้าที่ด้วยเพราะบางครั้งเวลาเจ้าหน้าที่อธิบายเราอาจจะให้ความสนใจน้อยพอไม่เข้าใจก็หาว่าเจ้าหน้าที่เรื่องมากจะกินเงินตรงนี้ผมดูจะเข้าใจทั้งเจ้าหน้าที่และนายจ้างดีเพราะผมเป็นนายจ้างตัวจริงๆเลยถึงแม้บางครั้งจะดูเหมือนผมเป็นพวกนายหน้าหรือพวกหน้าม้าแถวหน้าแรงงานแต่บอกไว้ก่อนนะว่าไม่ใช่เลยผมจึงได้รับรู้ปัญหาของทั้งนายจ้างและกราที่ไม่ได้รับความเป็นธรรมของแรงงานที่ได้รับจากนายจ้าง ตามเรื่องที่ผมจะร้องเรียนและเสนอแนะดังนี้
1ผมขอนะให้นายจ้างทั้งหลายจงมองเห็นความเป็นคนในตัวคนงานต่างด้าวด้วยเพราะเข้าก็คนเหมือนกับเรานี้แหละไม้ใช่ว่าตอนอยากจะได้แรงงานก็หากทุกวิธีที่จะได้แต่พอไม่ต้องการแล้วก็ทิ้งไม่สนใจ เช่นต้อนนี้ที่ผมได้สัมผัสกับตัวเองเลยคือคนงานไปทำงานกับนายจ้างที่กรุงเทพฯ(อยู่ในเขตพื้นที่ๆ10)มาเดินหานายจ้างแถวแรงงานเชียงใหม่พอดีผมต้องการที่จะได้คนไปเฝ้าสวนของผมเลยเรียกมาคุยเลยรู้ว่ามาจากกรุงเทพฯก่อนอื่นเลยก็บอกไปว่าสิ่งที่ทำอยู่ตอนนี้เรารู้หรือไม่ว่ามันผิดคนงานตอบว่ารู้แล้วก็เล่าเรื่องให้ฝังสรุปได้ว่า ตอนทำงานอยู่กรุงเทพนายจ้างทำทุกอย่างให้ถูกต้องก่อนหน้าจะไปอยู่กรุงเทพฯคนงานคนนี้ก็อยู่ที่เชียงใหม่ พอไปทำงานที่กรุงเทพงานหมดและที่สำคัญ2-3หลังไม่ได้จ่ายเงินให้คนงานด้วยคนงานขอให้ไปแจ้งออกให้ทำเรื่องกลับเชียงใหม่นายจ้างบอกคนงานว่า ไม่มีเวลา สรุปว่าคนงานคนนี้เลยกลายเป็นคนงานขากการต่ออายุไปเลย(ขายตอนปี53)ผมถามว่ากรณีแบบนี้ใครจะรับผิดชอบทั้งๆที่คนงานก่อไม่ได้ทำผิดอะไรเลยผมได้สอบถามแล้วทุกอย่างแม้แต่เบอร์ของนายจ้างเก่าผมก็มีโทรไปคุยด้วยก็ไม่ยอมรับผิดชอบอะไรเลยแบบนี้กระทรวงแรงงานจะช่วยแก้ไขอย่างไรดีครับและกรณีแบบนี้มีไม่ใช่น้อยๆนะครับ ข้อเสนอนะครับ
1ผมว่ากระทรวงแรงงาน(ส่วนแรงงานต่างด้าว)ควรจะมีการขึ้นทะเบียนผู้ที่ประสงค์จะเป็นตัวแทนผู้ประสานงานแทนนายจ้างหรือคนงานกับหน่วยงาน(ก็เหมือนกับพวกนายหน้านั้แหละ)เมืองนอกทำกันหลายประเทศเพราะว่าบุคคลเหล่านี้ได้มีการขึ้นทะเบียนไว้กับแรงงานแล้วฉะนั้นหากเกิดปัญหาใดๆที่เกี่ยวกับเอกสารใดๆที่ได้กระทำจะได้หาคนรับผิดชอบได้ เพราะปัญหาที่เกิดขึ้นทุกวันนี้บางครั้งปัญหาเรื่องเอกสารนิดเดียวไม่สารมารถดำเนินการได้ต้องกลับไปทำมาใหม่บุคคลเหล่านี้ไม่ว่าจะเป็นตัวคนงานเองหรือนายจ้างก็จะต้องไปติดต่อพวก หน้าม้าให้ทำให้โดยเฉพาะการแจ้งออกจากนายจ้างเดิมใช่ครับมันต้องมีการมอบอำนาจแต่พวกนี้ก็จะใช้บัตรประชาชนของใครก็ไม่รู้ที่พวกมันเก็บมาจากที่ต่างๆมาปลอมลายเซ็นเอาก็แจ้งออกไดแล้วโดยเฉพาะพวกที่มีสำนักงานอยู่แถวๆข้างที่ทำการแรงงานนั้นแหละตัวดีเพราะมีเครื่องไม้เครื่องมือพร้อมผมว่าให้มีการขึ้นทะเบียนแบบการขึ้นทะเบียนคนขายหวยออนไลย์กันเลยดีกว่าเพราะทุกคนจะต้องมีหมายเลขประจำตัวหากมีการติดต่อประสานงานเรื่องเอกสารหากไม่สามารถติดต่อกันได้ก็ให้คนงานหรือนายจ้างที่มีปัญหาติดต่อกับบุคคลเหล่านี้ที่ได้ขึ้นทะเบียนไว้แน่นอนเรื่องค่าบริการมันต้องมีแต่มันอยู่ที่ความพอใจในการตกลงของทั้งสองฝ่ายแต่หน่วยงานก็จะได้หากในแต่ละปัญหาที่เกิดขึ้นก็จะตามหาต้นตอของปัญหาได้เพราะผู้ที่ขึ้นทะเบียนไว้ก่อนที่จะขึ้นทะเบียนเป็นตัวแทนผู้ประสานงานจะต้องได้อ่านข้อตกลงและขอบข่ายการรับผิดชอบอยู่แล้วมีปัญหาเกิดขึ้นจะบอกว่าไม่ทราบคงเป็นไปไม่ได้แต่ปล่อยให้เป็นอยู่แบบทุกวันนี้ในความเป็นจริงแล้วตามหาความผิดไม่ได้หรอกกรรมก็เลยตกอยู่ที่ ไม่นายจ้างก็ตัวคนงานเอง
2ผมว่าทุกจังหวัดที่ๆมีแรงงานต่างด้าวจำนวนมากหน่วยงานควรมีเจ้าหน้าที่ประสานงานสำหรับคนงานก็คือสามารถเข้าใจในขั้นตอนการติกต่อกับหน่วยงานและพูดภาษาได้ เช่น ภาษาไทใหญ่ กับส่วนนายจ้าง ก็จัดเจ้าหน้าที่มาให้คำอธิบายเรื่องการติดต่อกับหน่วยงาน(ต้องเข้าใจจริงๆนะไม่ใช่งูๆปลาๆ)ก่อนที่จะไปติดต่อกับแผนกนั้นๆเพราะทุกวันนี้ทำเอกสารสอบถามหรืองานต่างๆใคนๆเดียวเลยฉะนั้นแล้วผลที่ออกมาก็ไม่ดีเท่าที่ควร
เอาละครับช่วงนี้เอาเท่านี้ก่อนเพราะต้องออกไปหน้างานเพราะมีคนงานที่ต้องรับผิดชอบอย่ารีบมองดูว่าเรื่องของผมมันหน้าเบื่อนะครับเพราะตั้งแต่เริ่มจนถึงจบมันจะเป็นประโยชน์กับทุกฝ่ายรวมถึงหน่วยงานของกระทรวงแรงงานด้วยแล้วช่วงเย็นจะมาใหม่ขอบคุณครับ
pll_you_are_here
- เมนูหลัก
- FAQ
- เรียนกระทรวงแรงงาน ส่วนแรงงานต่างด้าว ผมมีเรื่องที่จะร้องเรียนเพื่อเป็นการที่จะได้หาข้อแก้ไขและปรับปรุงกันก่อนอื่นผมขอออกตัวก่อนว่าทุกข้อความที่ได้เขียนลงไปมิได้มีเจตนาที่จะต่อว่าหรือให้ร้ายใครเพียงแค่แสดงและเสนอความคิดเพื่อที่จะได้หาทางป้องกันและแก้ไขกัน ผมในฐานะนายจ้างรายหนึ่งก็จะต้องได้ติดต่อกับหน่วยงานแรงงานต่างด้าวในหลายๆจังหวัดจึงได้มองเห็นหลายๆปัญหาที่เกิดขึ้นแต่ส่วนมากจะได้ติดต่อกับหน่วยงานที่เชียงใหม่มากกว่า(ส่วนงานต่างด้าว)ต้องขอชมกับหน่วยงานนี้เลยว่าการให้บริการอยู่ในขั้นดีระดับหนึ่งเลย(จะให้100%เป็นไปไม่ได้)เพราะการที่บางครั้งนายจ้างคือคนไทยเรานี้แหละมักจะชอบพูดว่าเจ้าหน้าที่บริการไม่รู้เรื่องหรือให้คำปรึกษาไม่รู้เรื่องหรือว่าทำแบบนี้เจ้าหน้าที่จ้องจะกินเงิน(ผมขอบอกไว้เลยนะครับว่าที่นี้ไม่กินเงินนะจะบอกให้ขอชม)เรานายจ้างซึ่งเป็นคนไทยทั้งหลายต้องหันมาดูตัวเราเองด้วยนะว่าเราได้ทำความเข้าใจในหลักการและการอธิบายของเจ้าหน้าที่ด้วยเพราะบางครั้งเวลาเจ้าหน้าที่อธิบายเราอาจจะให้ความสนใจน้อยพอไม่เข้าใจก็หาว่าเจ้าหน้าที่เรื่องมากจะกินเงินตรงนี้ผมดูจะเข้าใจทั้งเจ้าหน้าที่และนายจ้างดีเพราะผมเป็นนายจ้างตัวจริงๆเลยถึงแม้บางครั้งจะดูเหมือนผมเป็นพวกนายหน้าหรือพวกหน้าม้าแถวหน้าแรงงานแต่บอกไว้ก่อนนะว่าไม่ใช่เลยผมจึงได้รับรู้ปัญหาของทั้งนายจ้างและกราที่ไม่ได้รับความเป็นธรรมของแรงงานที่ได้รับจากนายจ้าง ตามเรื่องที่ผมจะร้องเรียนและเสนอแนะดังนี้
1ผมขอนะให้นายจ้างทั้งหลายจงมองเห็นความเป็นคนในตัวคนงานต่างด้าวด้วยเพราะเข้าก็คนเหมือนกับเรานี้แหละไม้ใช่ว่าตอนอยากจะได้แรงงานก็หากทุกวิธีที่จะได้แต่พอไม่ต้องการแล้วก็ทิ้งไม่สนใจ เช่นต้อนนี้ที่ผมได้สัมผัสกับตัวเองเลยคือคนงานไปทำงานกับนายจ้างที่กรุงเทพฯ(อยู่ในเขตพื้นที่ๆ10)มาเดินหานายจ้างแถวแรงงานเชียงใหม่พอดีผมต้องการที่จะได้คนไปเฝ้าสวนของผมเลยเรียกมาคุยเลยรู้ว่ามาจากกรุงเทพฯก่อนอื่นเลยก็บอกไปว่าสิ่งที่ทำอยู่ตอนนี้เรารู้หรือไม่ว่ามันผิดคนงานตอบว่ารู้แล้วก็เล่าเรื่องให้ฝังสรุปได้ว่า ตอนทำงานอยู่กรุงเทพนายจ้างทำทุกอย่างให้ถูกต้องก่อนหน้าจะไปอยู่กรุงเทพฯคนงานคนนี้ก็อยู่ที่เชียงใหม่ พอไปทำงานที่กรุงเทพงานหมดและที่สำคัญ2-3หลังไม่ได้จ่ายเงินให้คนงานด้วยคนงานขอให้ไปแจ้งออกให้ทำเรื่องกลับเชียงใหม่นายจ้างบอกคนงานว่า ไม่มีเวลา สรุปว่าคนงานคนนี้เลยกลายเป็นคนงานขากการต่ออายุไปเลย(ขายตอนปี53)ผมถามว่ากรณีแบบนี้ใครจะรับผิดชอบทั้งๆที่คนงานก่อไม่ได้ทำผิดอะไรเลยผมได้สอบถามแล้วทุกอย่างแม้แต่เบอร์ของนายจ้างเก่าผมก็มีโทรไปคุยด้วยก็ไม่ยอมรับผิดชอบอะไรเลยแบบนี้กระทรวงแรงงานจะช่วยแก้ไขอย่างไรดีครับและกรณีแบบนี้มีไม่ใช่น้อยๆนะครับ ข้อเสนอนะครับ
1ผมว่ากระทรวงแรงงาน(ส่วนแรงงานต่างด้าว)ควรจะมีการขึ้นทะเบียนผู้ที่ประสงค์จะเป็นตัวแทนผู้ประสานงานแทนนายจ้างหรือคนงานกับหน่วยงาน(ก็เหมือนกับพวกนายหน้านั้แหละ)เมืองนอกทำกันหลายประเทศเพราะว่าบุคคลเหล่านี้ได้มีการขึ้นทะเบียนไว้กับแรงงานแล้วฉะนั้นหากเกิดปัญหาใดๆที่เกี่ยวกับเอกสารใดๆที่ได้กระทำจะได้หาคนรับผิดชอบได้ เพราะปัญหาที่เกิดขึ้นทุกวันนี้บางครั้งปัญหาเรื่องเอกสารนิดเดียวไม่สารมารถดำเนินการได้ต้องกลับไปทำมาใหม่บุคคลเหล่านี้ไม่ว่าจะเป็นตัวคนงานเองหรือนายจ้างก็จะต้องไปติดต่อพวก หน้าม้าให้ทำให้โดยเฉพาะการแจ้งออกจากนายจ้างเดิมใช่ครับมันต้องมีการมอบอำนาจแต่พวกนี้ก็จะใช้บัตรประชาชนของใครก็ไม่รู้ที่พวกมันเก็บมาจากที่ต่างๆมาปลอมลายเซ็นเอาก็แจ้งออกไดแล้วโดยเฉพาะพวกที่มีสำนักงานอยู่แถวๆข้างที่ทำการแรงงานนั้นแหละตัวดีเพราะมีเครื่องไม้เครื่องมือพร้อมผมว่าให้มีการขึ้นทะเบียนแบบการขึ้นทะเบียนคนขายหวยออนไลย์กันเลยดีกว่าเพราะทุกคนจะต้องมีหมายเลขประจำตัวหากมีการติดต่อประสานงานเรื่องเอกสารหากไม่สามารถติดต่อกันได้ก็ให้คนงานหรือนายจ้างที่มีปัญหาติดต่อกับบุคคลเหล่านี้ที่ได้ขึ้นทะเบียนไว้แน่นอนเรื่องค่าบริการมันต้องมีแต่มันอยู่ที่ความพอใจในการตกลงของทั้งสองฝ่ายแต่หน่วยงานก็จะได้หากในแต่ละปัญหาที่เกิดขึ้นก็จะตามหาต้นตอของปัญหาได้เพราะผู้ที่ขึ้นทะเบียนไว้ก่อนที่จะขึ้นทะเบียนเป็นตัวแทนผู้ประสานงานจะต้องได้อ่านข้อตกลงและขอบข่ายการรับผิดชอบอยู่แล้วมีปัญหาเกิดขึ้นจะบอกว่าไม่ทราบคงเป็นไปไม่ได้แต่ปล่อยให้เป็นอยู่แบบทุกวันนี้ในความเป็นจริงแล้วตามหาความผิดไม่ได้หรอกกรรมก็เลยตกอยู่ที่ ไม่นายจ้างก็ตัวคนงานเอง
2ผมว่าทุกจังหวัดที่ๆมีแรงงานต่างด้าวจำนวนมากหน่วยงานควรมีเจ้าหน้าที่ประสานงานสำหรับคนงานก็คือสามารถเข้าใจในขั้นตอนการติกต่อกับหน่วยงานและพูดภาษาได้ เช่น ภาษาไทใหญ่ กับส่วนนายจ้าง ก็จัดเจ้าหน้าที่มาให้คำอธิบายเรื่องการติดต่อกับหน่วยงาน(ต้องเข้าใจจริงๆนะไม่ใช่งูๆปลาๆ)ก่อนที่จะไปติดต่อกับแผนกนั้นๆเพราะทุกวันนี้ทำเอกสารสอบถามหรืองานต่างๆใคนๆเดียวเลยฉะนั้นแล้วผลที่ออกมาก็ไม่ดีเท่าที่ควร
เอาละครับช่วงนี้เอาเท่านี้ก่อนเพราะต้องออกไปหน้างานเพราะมีคนงานที่ต้องรับผิดชอบอย่ารีบมองดูว่าเรื่องของผมมันหน้าเบื่อนะครับเพราะตั้งแต่เริ่มจนถึงจบมันจะเป็นประโยชน์กับทุกฝ่ายรวมถึงหน่วยงานของกระทรวงแรงงานด้วยแล้วช่วงเย็นจะมาใหม่ขอบคุณครับ
