ดิฉันมาทำงานที่อิสราเอลได้1ปี6เดือนแล้วเกิดอาการป่วยจึงขอนายจ้างกลับไปรักษาตัวที่เมืองไทย อาการป่วยคือเส้นที่หัวไหล่ด้านซ้ายจมไม่สามารถยกของหนักได้และหายใจติดขัดทางนายจ้างพาไปเอ็กซเรย์แต่ไม่พบเขาเลยบอกว่าดิฉันขี้เกียจไม่ยอมไปทำงานนายจ้างไม่ยอมรับฟังว่าดิฉันปวดหัวไหล่มากเขาว่าไม่มีบาดแผล ดิฉันจึงขอลาพักร้อนแต่นายจ้างไม่ยอมเขาจะให้ดิฉันกลับเมืองไทย ดิฉันจึงขอเปลี่ยนฟาเมอร์ซึ้งดิฉันพึ่งมาหนี้สินที่อยู่เมืองไทยยังไม่หมด ดิฉันเลยไม่ยอมเซ็นต์เอกสารกลับเลย เขาเลยบอกว่าถ้าไม่เซ็นต์ก็ไม่ต้องกลับหานายจ้างใหม่เลย ทางออฟฟิตที่เอามาเขาไม่ช่วยเขาจะบังคับให้ดิฉันเซ็นต์ เนื่องมาจากทางนายจ้างมีหุ้นส่วนในออฟฟิตด้วยเขาจึงบีบบังคับดิฉัน นายจ้างก็ขู่ดิฉันถ้าไม่เซ็นต์จะเอาตำรวจมาจับทุกคนที่หนูรู้จัก ดิฉันกลัวทุกคนเดือดร้อนแต่ดิฉันก็ไม่มีเงินกลับไปที่เมืองไทยเลย แต่ดิฉันต้องการไปหาหมอที่เมืองไทยเพราะที่โรงพยาบาลเมืองไทยมีการรักษาทางด้านแพทย์แผนไทย ดิฉันจึงบอกทางออฟฟิตว่าถ้าไม่ให้อินเตอร์งั้นจะกลับเลยก็ได้แต่จะไม่เซ็นต์เอกสาร อยากไปหาหมอก่อนมันปวดมาก โทรหาทางกงสุลที่นี่เขาก็บังคับให้ออฟฟิตยอมให้อินเตอร์แต่ออฟฟิตก็บอกว่าต้องเซ็นต์เอกสารการจ่ายเงินเดือนทั้งหมดของฟาเมอร์ก่อน ซึ้งทางฟาเมอร์ยังไม่ได้จ่ายเงินเดือนงวดสุดท้ายให้หนู ดิฉันมาทำงานที่อิสราเอลด้วยวีซ่าเกษตรกรรมแต่นายจ้างให้ไปทำงานขายของในซุปเปอร์มาเก็ต ซึ้งมีพนักงานหญิงแค่2คนต้องยกเบียร์เอง ยกข้าวสารเองทุกสิ่งทุกอย่างต้องทำเอง ดิฉันทนได้เพราะมีงานทำนั้นคือเราจะมีเงิน ใน1ปีดิฉันมีวันหยุด1วัน ยิ่งถ้าเป็นวันเทศกาลของคนไทยดิฉันต้องยกเบียร์50ลังเพราะคนไทยจะฉลองกันมาก เขาจ่ายเงินเดือนเหมาจ่ายคือ4800เชคเกิล ดิฉันทำงานเกินเวลาตลอดเพราะทำงานไม่ทันที่นี่มีร้านค้า2ร้านขายของดีมาก ช่วงดิฉันป่วยเขาไม่ค่อยสนใจไปหาหมอเองเพราะเขาว่าอยู่ในหมู่บ้านแต่หมอเป็นคนอิสราเอลคุยกันไม่ค่อยเข้าใจ หมอก็ดีนะรักษาดีมากเขาบอกให้พักงาน2อาทิตย์ดิฉันกินยาได้6เม็ดนายจ้างเห็นเดินได้ก็บอกให้ไปทำงานดิฉันก็ไปทำได้อีก2วันก็ปวดอีกจึงขอหยุดเลย เขาว่าทำงานไม่ได้ก็กลับเมืองไทยเลย ดิฉันป่วย ดิฉันไม่มีเงิน ดิฉันจะต้องทำยังไงดีค่ะ พยายามโทรหาคนที่จะให้คำปรึกษาแต่ไม่มีใครรับโทรศัพท์ ดิฉันทุกข์มากเหลือเกิน
กำหนดกลับคือวันพุธที่ 6 กรกฎาคม 2554 ทุกข์ใจจังเลยเงินก็ไม่มี (เขาบอกว่าถ้าอยากอินเตอร์ก็ต้องจ่ายค่าตั่วเองเพื่อนที่นี่เขาเห็นว่าดิฉันถูกเอาเปรียบมากเขาจึงให้ยืมเงินคนล่ะ200-300เชคเกิลจนครบ4000เชคเกิลแต่เขาก็บอกให้หานายจ้างเองอีกทางออฟฟิตไม่หางานให้ เพื่อนก็กำลังติดต่อให้อยู่แต่ยังไม่ได้) ดิฉันไม่รู้จะไปขอความช่วยเหลือที่ใครดี คนไม่มีเงินมีลูก5ขวบกับแม่อายุ65ปีที่ต้องดูแลพร้อมกับหนี้อีก100000บาท
